De hashtag is een label, een herkenningsteken dat je aan een bericht kunt hangen. Hij zorgt ervoor dat berichten over eenzelfde onderwerp gemakkelijk gegroepeerd worden weergegeven. Hierdoor wordt het voor de gebruikers van de sociale media gemakkelijker om gelijkaardige berichten te bekijken, inhoudelijk te vergelijken en aan elkaar te koppelen.
Twitter was de eerste (2007) die de hashtag invoerde. In september 2012 volgde Google+. Daarna doen Facebook (2013), Pinterest (2017), Instagram (2018) en LinkedIn (2018) het ook.
De hashtags waren aanvankelijk niet voorzien van een hyperlink. In 2009 voegde Twitter de hyperlink standaard toe.
Het #-teken vind zijn oorsprong in het ‘Pound sign’ (Britse gewichtsmaat).
Het gestileerde #-teken werd voor heel wat dingen gebruikt. In 1960 verscheen het voor het eerst op een klavier van een telefoontoestel van de American Bell Telephone Company. Er bestonden toen nog lang geen homecomputers (1980) of gsm’s (1990), laat staan smartphones.
Het #-symbool, nu de ‘hash’ genoemd, is in de sociale media nog maar vrij recent geïntroduceerd. Het werd voor het eerst in een tweet voorgesteld door Chris Messina op 23 augustus 2007.
Messina zelf omschreef zijn eerste ‘#tag’ als ‘channel tag’. Enkele dagen later werd het de ‘hashtag’. Waarom? Hierover doen verschillende verhalen en hypotheses de ronde. Eén ervan is dat het goed klinkt.
#sandiegofire (oktober 2007) berichte over enorme bosbranden in San Diego California. het was de eerst hashtag die meer dan 1000 berichten groepeerde.
